I once had a lover who would send me
the sand of the city he lived in
but me I was always curious about the wind there
was it soft or harsh, did it blow continuously
did it rise up all of a sudden and scatter
in the sky what it had grabbed from the ground
We shared cities later
master wind and I the novice
he’d blow and in fury pass right through
filling my eyes with sand
Gülten Akın, “Sand” (English translation by Neil P. Doherty)
Bana yaşadığı kentin kumunu gönderen
Bir sevgilim vardı
Bense merak ederdim hep oranın rüzgarını
Uslu mu deli mi sürekli mi
Apansız mı çıkar gökte savurur
Yerden aldığını
Paylaştığımız kentler oldu sonra
Rüzgar usta ben acemi
Esti geçti bir hışımla geçti
Kum doldurdu gözlerimi
Gülten Akın, “Kum”
