No Joke

Şaka Değil – No Joke
by Özdemir Asaf 

Yer altından dinleniyoruz;
Tedirginliğimiz ondan.
Seslerimizi dinleyorlar,
Ölülerin katında biriktiriyorlar;
Suskunluğumuz ondan.

From underground they listen in on us;

Which makes us uneasy.

Listening to our voices,

Filling up the catacombs with them;

Which makes us clam up.

Bugün son sevişmelerimizi gözetleyorlar,
Her neyse..
Yarın düzenleyecekler aşklarımızı,
Ner’deyse.
Huysuzluğumuz ondan.
Perdeleri kapatmalı mı?
Perdeyse.
Yaşamlarımızın, doğumlarımızın
Tadı kaçmadan..
Gökteyse, yerdeyse,
Bir şeyse.

Today they spy on our last lovemaking,

Of course.

Tomorrow they’ll break us up from our lovers,

Or something.

Which is why we’re so grumpy.

Must the curtains be closed?

Well, yes, if there are curtains.

Before we fade out of life,

From the sky, from the ground, from everything.

Çarpık çizdiriyorlar,
Karanlık yazdırıyorlar,
Canından bezdiriyorlar..
Kırgınlığımız ondan.
Acı-acı güldürüyorlar..
Hırçınlığımız ondan.
Aǧlamaca karamsarlık tütüyor
Buram-buram
Konularımızdan..
Burukluğumuz ondan.

Bugünden tezi yok diyorum,
Korkmadan, utanmadan
Soyunup pazar enayiliklerini,
Giyinip sevi giysilerini
Bir bayram denemesi yapmalıyız..
Sayılı günler başlamadan.

They make us draw crooked lines,

They make us write darkly,

They make us sick of life,

Which is why we’re resentful.

They force us to weep with pessimism

And wallow in all of our issues,

Which is why we’re so sour.

As for me, as for today,

Not from fear or shame,

I say let’s shed these silly outfits,

Put on something festive,

And throw a huge party

Before our days really become numbered.

English translation by E. Geddes