Mornings of Jasmine / Yaseminlerin Sabahı
by Şükrü Erbaş
Cloud by cloud the heavens awoke
From god’s great solitude
Trees clustered in single chorus in the mouth of birds
In the moon’s hazy sentence, houses became illegible letters
From the scent of jasmines came a light in the streets
I went to sit in the deep blue garden of the sea
Was I a syllable of your death or of your life, I don’t know
Desire and denial had encircled me
Not sound not silence not time not place
In my mouth, the scent of milk remains from childhood
Eyelash-streams tongue-springs finger-rains
From the sands, I can hear the legends of the rocks
Mountains come forth toward morning with the compassion of the night
Oh vast host of solitude’s fallen leaves
Everything was marked in capital letters of departure
You were a bud of time on the shore of the sea
I was older than old songs, I was without belonging
And kept within me all the evenings of the world
I had words for the mornings of your mouth
Oh beauty has a strength of life greater than death
Only the dead forget one another
I had just begun to love you anew…
English translation by Derrick Mattern
Gökyüzü bulut bulut uyanıyordu
Tanrının büyük yalnızlığından
Ağaçlar birer ses salkımıydı kuşların ağzında
Ayın puslu cümlesinde evler okunaksız harflerdi
Yasemin kokularından bir ışık sokaklarda
Gittim denizin lacivert bahçesine oturdum
Ölümün mü hecesiydim yaşamın mı bilmiyorum
Arzuyla vazgeçiş canımda halkalanıyordu
Ses değil sessizlik değil zaman değil mekân değil
Ağzımda bir çocuktan kalma süt kokuları
Kirpik ırmakları dil pınarları parmak yağmurları
Kayaların masalını dinliyordum kumlardan
Dağlar gecenin merhametinde çıkıyordu sabaha
Ey yalnızlığın yaprak döken mahşeri
Ayrılığın büyük harfiydi her şey
Sen bir deniz kıyısında gonca zamandın
Ben eski şarkılardan eskiydim kimsesizdim
İçimde dünyanın bütün akşamları
Tuttum ağzının sabahına sözler söyledim
Ey güzelliğin ölümden büyük yaşama gücü
Yalnız ölenler unutur birbirini
Seni sevmeye yeni başladım…
