Stalactite – Damlataşı

Stalactite – Damlataşı

by Karin Karakaşlı

Should tears grow larger

Will they form stalactites?

You know, like in caves where for fifteen years

Drip drip flowing and freezing

Freezing mid-flow

Gözyaşını büyütünce
damlataşı olur
mu?
Hani şu mağarada on beş yıl

damla damla akıp donan
Donup akan

You’d be surprised by how stone lives

I once saw a stone’s heart

In a cave of stalactites

Drip by drip it was beating as it grew

It was forbidden to touch

The human hand not always being helpful

The sweat on our palms

Would be the killers of the living stalactite

Petrifying it with the touch of a finger

Taş nasıl da yaşıyor şaşarsın
Damlataşından sarkıtlarla kaplı
bir mağarada gördüm taşın kalbini
Damla damla atıyor, büyüyordu
Dokunmamız yasaktı, insan eli
hep şifalı değil

Avuçtaki ter salgısı
katiliymiş damla taşının
Parmak değince duruyor
Taşlaşıyor öylece

Someone with sweaty palms

Was also once my killer

As my love flowed drop by drop

I dangled

After drips

Became petrified 

And broke

Avucumun terlediği birileri
de benim katilimdi bir vakit
Aşkımı akıtırken damla damla
Sarktığım
                Taşlaştığım
                                  Damladan
                                                   Kırıldım

English translation by E. Geddes

Leave a Reply

%d bloggers like this: